1) Τι είναι οι ηπατίτιδες?
Οι ηπατίτιδες αποτελούν οξεία ή χρόνια φλεγμονή του ήπατοςκαι προκαλούνται συνήθως από διάφορους ιούς.
2) Σε ποιούς ιούς οφείλεται η οξεία ηπατίτιδα
Η οξεία ηπατίτιδα οφείλεται σε μόλυνση από τους ιούς: A, B, C, D, E, non Α non Ε
Α και Ε: δεν προκαλούν ποτέ χρονιότητα, μόνο μικροεπιδημίες
Β: οξεία νόσηση και χρονιότητα
C: χρονιότητα
D: υπάρχει πάντοτε με τη Β
non Α – non Ε: επίσημα δεν κατονομάστηκε ο ιός, φαίνεται ότι δεν προκαλεί σοβαρές ηπατικές βλάβες.
3) Ποια η συχνότης των χρονίων φορέων για ηπατίτιδα Β
Συχνότης χρονίων φορέων για ηπατίτιδα Β.
Η.Π.Α, Δυτική Ευρώπη: 1%
Κύπρος: 1 – 2%
Ελλάδα, Νότιος Ιταλία: 5%
Άπω Ανατολή, Αφρική: 12%
4) Πως μεταδίδεται η ηπατίτιδα Β
α) Παρεντερική μετάδοση: τρύπημα με βελόνα, μετάγγιση αίματος
β) Σεξουαλική μετάδοση
γ) Κάθετη μετάδοση (μητέρα – έμβρυο)
Πως μεταδίδεται η ηπατίτιδα C
Παρεντερική μετάδοση: τρύπημα με βελόνα, μετάγγιση αίματος
5) Ποιοι πρέπει να ελέγχονται για ηπατίτιδα Β, ηπατίτιδα C
Ηπατίτιδα Β
- άτομα με συμπτώματα ή σημεία ηπατίτιδας
- άτομα με ανεξήγητη ανύψωση ηπατικών ενζύμων
- χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών
- ιστορικό τραυματισμού με βελόνα
- άτομα σεξουαλικά δραστήρια με πολλούς ερωτικούς συντρόφους
- σεξουαλική επαφή με γνωστούς φορείς
- άτομα που μεταγγίζονται, υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, αιμορροφιλικοί.
- νεογνά θετικών μητέρων φορέων ηπατίτιδας Β
- εργαζόμενοι σε υγειονομικά επαγγέλματα
Ηπατίτιδα C
- άτομα με συμπτώματα ή σημεία ηπατίτιδας
- άτομα με ανεξήγητη αύξηση ηπατικών ενζύμων
- χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών
- ιστορικό τραυματισμού με βελόνα
- άτομα που μεταγγίζονται, υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, αιμορροφιλικοί
- εργαζόμενοι σε υγειονομικά επαγγέλματα
6) Τι προκαλεί η ηπατίτιδα Β
Η μολυσματικότητα του ιού της ηπατίτιδας Β είναι 100 φορές μεγαλύτερη από του ιού του H.I.V (του ιού του AIDS). Η ηπατίτιδα Β είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για τη Δημόσια Υγεία – Προσβάλλει εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα το χρόνο και σκοτώνει 2 εκ. απ’ αυτούς ετησίως. Ο ιός της ηπατίτιδας Β προκαλεί μια νόσο συχνά θανατηφόρα. Οι χρόνιοι φορείς της ηπατίτιδας Β δεν αισθάνονται τίποτα για ολόκληρες δεκαετίες και παρουσιάζουν τις σοβαρές επιπλοκές της όπως κίρρωση του ήπατος και καρκίνο ήπατος (αύξηση κινδύνου καρκίνου ήπατος κατά 300 φορές) μετά την ηλικία των 40 – 50 χρόνων. Σπανίως φορείς της ηπατίτιδας Β μετά πολλά χρόνια μπορεί να απορρίψουν τον ιό.
7) Πόσο επικύνδυνη είναι η μόλυνση από ηπατίτιδα Β στην παιδική ηλικία.
Είναι επικίνδυνη η μόλυνση από τον ιό της ηπατίτιδας Β στην παιδική ηλικία διότι αυτή οδηγεί σε χρονιότητα και ακολουθεί για δεκαετίες μια σιωπηλή από κλινικής πλευράς πορεία καθώς οι μολύνσεις σε μεγαλύτερη ηλικία προκαλούν απλώς μια οξεία ηπατίτιδα η οποία αντιμετωπίζεται καλά και περνάει.
8) Πως θα γίνει ριζική αντιμετώπιση της ηπατίτιδας
Ριζική αντιμετώπιση της ηπατίτιδας Β θα γίνει με τον καθολικό εμβολιασμό στην παιδική ηλικία (από το 2ο μήνα κιόλας της ζωής). Ο εμβολιασμός στην παιδική ηλικία προσφέρει ανοσία εφ’ όρου ζωής. Εάν γίνει εμβολιασμός μόνο για τις ομάδες κινδύνου των ενηλίκων τότε το μόνο που θα επιτύχουμε είναι ένας περιορισμός της μόλυνσης μέσω της σεξουαλικής οδού και επομένως μια μείωση των περιστατικών της οξείας ηπατίτιδας. Όμως δεν θα προλάβουμε τη δημιουργία φορέων της νόσου. Το εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β είναι ασφαλές, είναι συνθετικό, δεν προέρχεται από ορρό ανθρώπου, μόνη του αντένδειξη το γενικευμένο έκζεμα. Για την ηπατίτιδα C ακόμα δεν διαθέτουμε εμβόλιο.
9) Για ποια άτομα είναι πρόβλημα η ηπατίτιδα Β
Η ηπατίτιδα Β είναι πρόβλημα για τους ασθενείς και όχι τους γύρω τους. Δεν μεταδίδεται με τη χειραψία, επαγγελματική συναναστροφή, από το στόμα, από το μαγείρεμα.
10) Φάρμακα για του ασθενείς ηπατίτιδας Β και C
Οι έντονες έρευνες για αντιική θεραπεία για το AIDS βοήθησε πολύ για την ηπατίτιδα Β. Νεότερα φάρμακα είναι τα Νουκλεοειδικά ανάλογα: επεμβαίνουν στο γενετικό υλικό των ιών και καταστέλλουν την αναπαραγωγή τους:
α) γκανσικλοβίρη (δίδεται στο μεγαλοκυτταροιό)
β) φανσικλοβίρη (δίδεται στον ιο του έρπητα)
γ) λαμιβουτίνη (δίδεται στο AIDS)
δ) ριμπαβυρίνη
Η λαμιβουτίνη χορηγείται για μακροχρόνιο διάστημα από του στόματος, έχει λίγες παρενέργειες, δίδεται μόνη της ή μαζί με ιντερφερόνη υποδορίως.
Για ηπατίτιδα C
Ιντερφερόνη υποδορίως για 12 μήνες τουλάχιστον ή ιντερφερόνη μαζί με ριμπαβυρίνη.